Makers aan het woord…

Yentl Evers
Het vergeten spoor van… ANNA’ is genomineerd in de categorie: Amateurfilm.

De film ‘Het vergeten spoor van… ANNA’ speelt zich af in Reuver. ‘Dat het over Reuver gaat is essentieel. Ik ben hier geboren en getogen en doe graag iets terug voor het dorp. Ik hoop met deze film jongeren iets mee te geven over de geschiedenis.’

De geschiedenis is die van de kleistaekers. De lokale Heemkundevereniging vertelde haar hier over. ‘Als kleistaekers ging je naar de Duitse grens bij Reuver om klei uit de grond halen. Dit werd daarna naar de Greswarenfabriek gebracht. In de fabriek verwerkten ze de klei tot onder meer gresbuizen. De Greswarenfabriek is inmiddels gerenoveerd tot school.’

De film werd in acht draaidagen gedraaid. ‘De scènes met veel figuranten vond ik héél uitdagend. Als regisseur moet je soms snel keuzes maken. De scène met een paard was lastig; hij weigerde stil te blijven staan. Een ander paard werd geregeld.’

In Reuver was op 7 maart de première. ‘Het is zo spannend om iets te laten zien waar je zo lang mee bezig bent geweest en dat alleen jij en de cameraman/editor invloed hebben gehad op het eindresultaat. Een bezoeker zei dat ze wilde dat er meer Yentl’s waren die een verhaal vertellen over het dorp, voor het dorp.’

Yentl laat weten dat film een prachtig medium is om geschiedenis voort te laten bestaan. ‘In Limburg liggen de mogelijkheden voor filmmakers voor het oprapen. Ik geef daarom ook workshops in het onderwijs op het gebied van film en theater. Ik hoop jongeren te inspireren en te laten zien dat er in Limburg mogelijkheden zijn voor filmmakers. Hopelijk draag ik zo een steentje bij aan de nieuwe makers van de toekomst.’

Michiel Ten Horn
Hotel Sinestra is genomineerd in de categorie:  Lange speelfilm

Hotel Sinestra van regisseur Michiel Ten Horn is bekroond met de Gouden Film: 100.000 bezoekers. Uiteindelijk zagen meer dan 200.000 mensen deze film. ‘Film is voor een groot publiek. Een volle zaal is het streven. Het is daarbij een te dure en omvangrijke kunstuiting om voor een handjevol liefhebbers te maken. Daar moet je jezelf niet verloochenen om een publiek te bereiken, maar je kunt ze er wel toe verleiden.’

Een film met dieren en kinderen wordt als niet gemakkelijk ervaren. ‘De grootste troef is Ava gespeeld door Bobbie Mulder. Ze had jaren ervaring als actrice in de serie De regels van Floor. Andere kinderen hadden nog nooit op een filmset gestaan. Bobbie draagt voor een groot deel de film. Zeis oprecht een van de beste acteurs waar ik mee werkte. Andere kinderen trokken zich aan haar op. Bobbie liet spelen er zo gemakkelijk uitzien dat iedereen ging geloven dat het ook gemakkelijk was. Zo ging de druk van de ketel en werd het vooral leuk en niet spannend.’

Ten Horn geboren in Horst zegt dat de geur van wierook, de ernst, de rituelen van de kerk hem zeker hebben beïnvloed. ‘Mijn ouders geloofden niet eens, en toch was het met het leven verweven. Ze zeggen dat film een katholiek medium is. Uiteindelijk gaat het altijd over goed versus kwaad. Ik kan er niet goed de vinger op leggen hoe, maar weet zeker dat het me beïnvloed heeft. En niet alleen mij. Noem een regisseur uit Drenthe of Friesland? Ik ken er wel twintig uit Limburg.’

Willem Kagenaar
Mémoire d’un Soldat is genomineerd in de categorie: Studentenfilm

Volgens Willem Kagenaar is Mémoire d’un Soldat relevanter dan ooit. ‘We zouden dit niet nog een keer laten gebeuren: geen oorlog meer in Europa. We zijn terug in oorlog. Wij vinden dat mensen de waarde van vrede en vrijheid weer moeten beseffen. Dat mensen offers hebben gebracht, ervoor hebben gevochten en dat velen ervoor zijn gestorven. Tegenwoordig is daar minder aandacht voor dan in onze optiek zou moeten.’

Het filmproject startte in oktober 2021. ‘We hadden op dat moment nooit een situatie als die in Oekraïne kunnen bedenken. Zo zorgen we ervoor dat de verhalen van toen verteld blijven worden. Want oorlog is iets dat wij, hier in het westen, ons nauwelijks kunnen voorstellen. En als we dat niet meer kunnen, blijft de geschiedenis zich herhalen.’

Willem vindt dat de ‘meeste interessante verhalen begraven liggen in het verleden. ‘Mede filmmaker Joachim Plusquin en ik hebben een zeer brede fascinatie en liefde voor de geschiedenis. We houden er van om het verleden te verkennen en uit te beelden. En vinden het belangrijk dat die verhalen verteld blijven worden. Want als we dat niet doen, dan kunnen we niks leren van het verleden. Vandaar ook de keuze voor een film met een historisch thema. We zijn momenteel op zoek naar mogelijkheden om mooie en betekenisvolle films te maken die tegelijk educatief zijn. Niet alleen over zichzelf, maar ook over onze samenleving.’

Nick Cremers 
WhatKilledTimmyBenson is genomineerd in de categorie: animatiefilm.     

In 2012 begon Nick Cremers  met WhatKilledTimmyBenson. Tien jaar later was de film klaar. ‘Ik ben er niet de hele tijd mee bezig geweest. In de tussentijd heb ik nog korte films gemaakt en had ik freelance klussen.’ De ene minuut animatie is de andere niet. Hoe complexer hoe meer tijd het kost. ‘Ik wil dat ieder shot een plaatje op zich is. Dat kost sowieso al veel tijd. Als ik een gemiddelde moet berekenen dan zou dat op 65 dagen per minuut uitkomen.’

Cremers legt uit hoe hij te werk gaat. ‘Eerst blok je je scènes uit en hoe de shots gaan lopen. Daarna volgt een eerste animatie pass en dan edit je alles. Je ziet wat er beter kan en moet. Dan volgt nog een animatie pass en dat herhaal je totdat je tevreden bent met de animatie. Daarna ga je je scenes helemaal volbouwen met detail, texturen, belichten en renderen en hopen dat het werkt. En dat is meestal niet het geval en daarna blijf je schaven totdat het wel werkt. Daarna volgt nog wat post en kleurbewerking. Dat maakt dat animatie tijdrovend is.’

Cremers deed bijna alles zelf, behalve het sound design en de muziek. ‘Vanaf 2020 werkte ik samen met Marvey Izijk met het sound design en de muziek en het verdere polijsten van de film.’ Op zijn wensenlijstje staat nog om van WhatKilledTimmyBenson een lange animatie of gedraaide film te maken. ‘Er zit een veel groter verhaal achter deze film. Mocht dat er dus ooit van komen dan zou dat de kers op de spreekwoordelijke taart zijn.’