De organisatie

Lustrumeditie LFF

Welkom bij het Limburg Film Festival 2021! Kort na de succesvolle vierde editie van het Limburg Film Festival in 2020 werden we overvallen door een uit China afkomstig virus. Corona werd het woord dat in een recordtempo uit ieders mond klonk. Het kreeg een totaal onvoorziene impact op onze leefwereld en vervolgens ook op onze filmwereld.

De Limburgse filmtalenten konden zich eveneens niet onttrekken aan de malaise die was ontstaan. De filmproductie had fors te lijden onder de risico’s van het gevreesde virus en de daaraan gekoppelde regelgeving. Tegelijkertijd werden ook de mogelijkheden om te genieten van de eindproducten op het grote filmdoek gedurende periodes onmogelijk gemaakt of sterk beperkt.

Het bestuur van de pas opgerichte Stichting Limburg Film Festival had grote twijfels over deze vijfde editie van dit prachtige podium voor de Limburgse cineasten. Maar er zijn goede oplossingen gevonden om zelfs onder omstandigheden, die tot op het laatste moment niet duidelijk zullen zijn, toch een festival van hoog niveau te realiseren. We zijn dan ook blij om iedereen die zich betrokken voelt bij de Limburgse Filmcultuur, welkom te mogen heten!

Jef Caelen,

voorzitter Stichting Limburg Film Festival

‘LFF is een avontuur en kansen zien’

Anita Smeets (1963), initiatiefnemer festival

Anita Smeets stond vijf jaar geleden, samen met Ruud Lenssen en Bart Hölscher, aan de wieg van het Limburg FilmFestival. De bedrijfsleider en programmeur van Filmtheater de Nieuwe Scène, blikt terug en kijkt vooruit op het festival.

Opgegroeid in Limburg stond de tv bij huize Smeets vaak op een Duitse zender. “Ze zonden prachtig gemaakte Amerikaanse speelfilms uit. Dat het was nasynchroniseert deerde me niet.” De fascinatie voor film was aangewakkerd en zal niet meer doven.

Ze volgde aan de Kunstacademie opleidingen als beeldhouwen, modeontwerpen en restauratie. “Ze lijken op het eerste oog niet veel met elkaar te maken hebben. Toch zijn er veel overeenkomsten, zoals creativiteit, aanpakken, creëren en maken.”

Na de Kunstacademie Maastricht toog ze naar Den Haag. Smeets was daar regelmatig te vinden in het filmhuis. “Film is fascinerend. Je reist bij het de hele wereld over. Van China tot Zuid-Amerika en van de Verenigde Staten tot aan IJsland.

De personages in de film kunnen jou iets vertellen of zeggen iets over jou.” Ze zegt ‘stinkend jaloers te zijn’ op mensen die een prachtig scenario kunnen schrijven, kunnen acteren of mooie beelden kunnen schieten.

Terugkomen in Limburg, begon ze als vrijwilliger operateur en programmeur in het filmhuis Roermond. Bij de ECI Cultuurfabriek werd het programmeren een betaalde functie. Later werd ze ook bedrijfsleider en programmeur bij Filmtheater De Nieuwe Scène. “In Roermond participeerde organisaties en particulieren in de Eci Cultuurfabriek. In Venlo gebeurde dat niet. Er was weinig verbinding met de stad. Reuring moet er zijn bij een filmhuis; niet stilstaan.” Smeets ging niet op haar handen zitten. Als eerste wapenfeit kwam het As Equals filmfestival in Roermond en Venlo van de grond. Een festival gericht op bewustwording van gelijke behandeling en rechten; artikel 1 van de Grondwet. “De mengeling van film en kunstenaars die in het najaar exposeren is een succes. Ik wilde ook iets dergelijks in het voorjaar.”

In gesprekken met filmmakers als Ruud Lenssen en Bart Hölscher borrelde het idee naar boven van een Limburgs filmfestival waar plaats is voor fictie films, documentaires, animaties, (film)educatie en beeldcultuur. “We weten veel over de filmmakers buiten onze provincie en nauwelijks iets over Limburgse makers. Het is gigantisch wat er uit Limburg komt. We hebben winnaars van Oscars en Gouden Kalveren, heel goede acteurs, regisseurs en cameramensen.”

Het bleef niet bij gesprekken of een idee. Op vrijdag 13 januari 2015 zag het filmfestival het levenslicht. “We waren flabbergasted bij het zien bij de volle zaal bij CityCinema. Het bleek meteen het goede idee te zijn en het goede moment.

Alle twijfels waren weg. Nu moeten we doorpakken.” En dat was wat er de afgelopen vijf jaar gebeurde. “Het is geweldig om aan iets te beginnen wat je niet kent. Wat ongewis is. De passie brengt je verder. Een festival voelt als een tornado; een verslavende wervelwind.” Vanuit andere provincies kijken ze met een schuin oog naar Limburg, merkt Smeets op. “Limburg Film Commission en CineSud stimuleren film waar met een jaloerse blik naar gekeken wordt. Het LFF is onderdeel van die filmketting. We willen een festival zijn dat niet meer weg te denken is in Limburg. Het avontuur, de kansen zien, het onbekende, de openheid dat willen we uitdragen met het festival.” Smeets maakt daarbij een kanttekening. “Het is een dun draadje. De filmindustrie in Limburg is voor een deel afhankelijk van financiën. Als fondsen wegvallen, treft dat meteen onze filmsector. Het is fragiel.”

Een ambitieus filmfestival als ode aan de Limburgse film en haar makers.